We wrześniu 1939 r., w wyniku spisku Stalina z hitlerowskimi Niemcami, Lwów stał się częścią imperium sowieckiego.
Zjednoczenie narodu ukraińskiego w jedno państwo oraz częściowa ukrainizacja oświaty i kultury zostały zniweczone przez masowe i bezprecedensowe totalitarne represje wobec zachodnich Ukraińców. Dziesiątki tysięcy Galicjan zostało eksterminowanych, a setki tysięcy deportowano do obozów koncentracyjnych i zesłano na Syberię. Opór ukraińskiej powstańczej armii wobec reżimu sowieckiego trwał do drugiej połowy lat pięćdziesiątych. W latach 60. i 70. głośne były procesy we Lwowie przeciwko dysydentom Wiaczesławowi Czornowilowi, Bohdanowi Horynowi, Iwanowi Gelowi, Irynie i Ihorowi Kalinetsowi. Wszyscy oni przyczynili się do dalszej niepodległości Ukrainy.